ક્યારેય અડધેથી પડતું ન મુકશો. Never Give Up!

બાર્સેલોના ઓલીમ્પીક્સ ૧૯૯૨.

એક બ્રીટીશ એથલીટ. ૪૦૦ મીટરની રેઈસમાં ગોલ્ડ મેડલ માટે હોટ ફેવરીટ.

રેઈસની શરૂઆતથી એ એકદમ આગળ અને જાણે એ હવે ગોલ્ડ મેડલથી ફક્ત ૨૫૦ મીટર જ દૂર હતો.

અને

પગનો સ્નાયુ ખેંચાયો અને એ સખત પીડા સાથે દોડતો અટકી ગયો.

બાકીના એથલીટ આગળ નીકળી ગયા. અને એ જોતો જ રહી ગયો.

ઓલીમ્પીકના અધિકારી ગણ એની તરફ સ્ટ્રેચર લઈને આવ્યા. એને ખબર હતી કે હવે શું કરવાનું છે.
એ પાછો ઊભો થયો. પીડાને ગણકાર્યા વગર પાછો લંગડાતો ટ્રૅક ઉપર દોડવા લાગ્યો. એ દ્ગશ્ય જોઇને પ્રેક્ષક ગલેરીમાં બેઠેલા એક મોટી ઉંમરની વ્યક્તિ સીક્યુરીટી કોર્ડનને તોડી ટ્રેક ઉપર દોડી આવ્યા. અને એ એથલીટના પિતા હતા.
એ એના પુત્રને કહે છે કે આવું કરવાની કાંઈ જરૂર નથી. રહેવા દે હવે. આંખમાં આંસુ સાથે પુત્ર કહે છે, નહી મને આ કરવા દો. અને હું આમ કરીશ જ.

તો એના પિતા કહે છે તો ઠીક છે, આપણે બન્ને સાથે પૂર્ણ કરશું.

અને એ વખતે એના હાથ પુત્રને સપોર્ટમાં રાખી અને એને લંગડાતો પણ દોડવામાં મદદ કરે છે.  અને ફીનીશ લાઇન પહેલાં એ પુત્રને છુટ્ટો મૂકી દે છે. અને પુત્ર ફીનીશ લાઇન પાર કરે છે.

તે વખતે ૬૫૦૦૦ જેટલા પ્રેક્ષક ઉભા થઈ આ પ્રયત્નને દિલથી બિરદાવે છે.

એ એથલીટનું નામ ડેરિક રેડમન્ડ, બ્રીટીશ એથલીટ રેઇસ જીતી તો ન શક્યો પણ રેઈસને પૂર્ણ કરી શક્યો.

પગમાં સખત દુખાવો હતો, આંખમાં સતત આંસુ હતા અને દ્રઢ નિર્ણય હતો. અને એના પિતાનો પ્રેરક ઉત્સાહ અને પ્રેમ હતો. જે નિર્ણાયક બન્યો જ્યારે એ પડી ગયો હતો. એના પિતાને આવું કરવાની જરૂર શું પડી? શું એ એના પુત્રને દુઃખમાં એકલો રડતો જોઇ શકે? એ પોતાના બાળકના ચહેરા ઉપરનું દર્દ જોઇ ન શક્યા. એનો પુત્ર ઇજાગ્રસ્ત હતો. અને એને રેઇસ પૂર્ણ કરાવવા એ એની પાસે પહોંચી ગયા.


આ એક સત્ય ઘટના છે. એક ચેતવણી અવશ્ય છે કે આ વીડીયો આંખમાં આંસુ લાવશે.

ઇશ્ચર ઉપરની શ્રદ્ધા એક આવું જ પરિબળ છે. જ્યારે કોઈ તકલીફમાં હોય છે ત્યારે તેની મદદ મળી રહે છે. ફક્ત દ્ર્ઢ નિર્ણયથી કાર્યમાં લાગી રહેવું પડે છે.