અનુભવોક્તિ :::

ગઈકાલે રાત્રે અંદાજે ૯.૩૦ કલાકે વોલ્વો બસમાં (બીજી રો હતી) બાજુનો મુસાફર અચાનક જ મોટા અવાજે રાડ પાડી ઉઠ્યો. ઓઓઓ મમ્મીઇઇઇઇઇઇઇઇ.... હેમાંઆંઆંમાંઆંઆં

અને બસ ડ્રાઈવર સહીત સહુ ધ્રુજી ઉઠ્યા. મારી સાવ બાજુની સીટ ઉપરનો અવાજ એટલે હું પણ ચોંકી ઉઠ્યો. અને જેવું મેં એની તરફ જોયું ત્યાં તો વધુ મોટો અવાજ...
ઓઓઓઓઓઓ મમ્મીઇઇઇઇઇઇઇઇ

અંદાજે ૩૭-૩૮ની ઉંમર, અને આવું વર્તન??

પહેલી રો માંથી બન્ને મુસાફરો પાછળ ફરીને જોવા ઉભા થયા, અને એ પણ હેએએએ અરે આ શું???? ઓઓઓઓઓઓ કરી ચુક્યા..

કારણ??

ગઈકાલ રાત્રીની જ તાજી વાત છે. હમણાં છેલ્લા ૪ દિવસથી કામના હિસાબે અમદાવાદ-વડોદરા અપડાઉન રહે છે. એક જ પીક્ચર (ઢોલ - તુસ્સાર કપુર / શર્મન જોશી વગેરે ૪ દિવસમાં ત્રણ વખત જોયું હતું અને કાલે સાંજે ચોથી વખત પાછું) એસ.ટી.ની વોલ્વોમાં જોવું ન પડે એ માટે મેં મોઢા ઉપર રૂમાલ ઢાંકી રાખેલો. અને રૂમાલ ઉડી ન જાય એટલે એ સફેદ રૂમાલ ઉપર કાળા સનગ્લાસ પહેરી રાખેલા..

અને

વડોદરા-અમદાવાદ એક્સપ્રેસ હાઈવે ઉપર પુલનું કામ ચાલુ છે, ડાઈવર્ઝન ને કારણે એક જ લેન (૧૦૦ મીટર જેટલો જ ભાગ) ઉપર સામેથી આવતા વાહનની હેડલાઈટનો પ્રકાશ મારા ચહેરા ઉપર પડ્યો અને એણે મને જોયો અને આ ચીત્કાર.....

બસ આટલી જ વાત હતી.

#આ_તો_એક_વાત